Prijeđi na sadržaj

Martin Roos

Izvor: Wikipedija
Preuzvišeni gospodin
Martin Roos
počasni doktor
apostolski upravitelj u Zrenjaninu (Bečkereku)
Crkvakatolička Crkva
Dijeceza/eparhijaRimokatoliška biskupija Temišvar
Postavljen28. august 1999. (primio biskupsko ređenje)
Stolovanje završilo16. maj 2018.
PrethodnikSebastian Kräuter
NasljednikJózsef-Csaba Pál
Ostale funkcijebiskup-apostolski upravitelj u Zrenjaninu (Bečkereku)
Redovi
Zaređenje3. jul 1971. (Rottenburg)
Konsekracija28. august 1999. (Temišvar)
Lični detalji
Ime po rođenjuMartin
Rođenje17. 10. 1942. (1942-10-17) (dob: 82)
Knez (Mađarsko kraljevstvo (sada Rumunija)
NacionalnostNemac
RoditeljiMartin Roos (njemački: Martin Roos)
Marija (njemački: Maria)
Alma materBogoslovski fakultet u Königsteinu
GesloEmitte Spiritum tuum
Pošalji Duha svoga [1]
Grb biskupa Roosa sa geslom:
„Pošalji Duha svojega!“

Martin Roos (mađarski Márton Roos, srpskohrvatski također Martin Ros; * 17. oktobar 1942. Knez, Mađarsko kraljevstvo) je nemački katolički sveštenik u Rumuniji i katolički zaslužni biskup u Temišvaru odnosno apostolski upravitelj Zrenjanina (Bečkereka).

Životopis

[uredi | uredi kod]

Martin Roos se je rodio kao jedinac 17. oktobra 1942. u selu Knez [2] u kotaru Knez u rumunskom Banatu ocu Martinu i majci Mariji. Iste godine je bio Martin pozvan u nemačku vojsku te je došao u zarobljeništvo pod britanskom upravom u Nemačkoj, odakle se nije nikada više vratio u Banat, nego je posle prinudnog rada 1954 iselio u Kanadu rođacima. 1945 su Sovjeti oterali njegovu majku na prinudni rad u ruske rudnike, gde je radila sve do 1949. Za Martineka su u to vreme brinuli stari roditelji. U Knezu je išao u osnovnu ško sa rumunskim i ruskim učnim jezikom.

Do svešteničkog zvanja

[uredi | uredi kod]

Želeo je postati sveštenik te je zato 1957 ušao u semenište u Albi Juliji. 1961 se je zajedno sa majkom preselio u Kanadu te je tako kao 19-godišnji mladić prvi puta video svog oca, koje je teškim radom skupio dovoljno novca za preživljavanje porodice, ali i za sinovo školovanje; tako je Tine mogao otići u Nemačku te upisati bogosloviju na bogoslovskom fakultetu u Königsteinu. Svećeničko ređenje mu je podelio 3. jula 1971. biskup u Rottenburgu Karl Joseph Leiprecht.

Kao dušobrižnik je delovao u Obertürkheimu 1971–1973 i u Stimpfachu 1973–1990. Pored toga je brinuo za Priesterwerk St. Gerhard. Po padu komunizma se je 1992 vratio u Temišvar.[3]

Papa u Rumuniji

[uredi | uredi kod]

Od 7. do 9. maja 1999. je papa Ivan Pavao Veliki posetio ovu pretežno pravoslavnu zemlju kao prvi papa u istoriji.[4] te kao prvi papa bio nazočan kod pravoslavnog bogosluženja[5] u državi, gde je 2002. predstavljalo 1,028,401 katolika 4.7% stanovnika.[6]

Odreknuće te imenovanje

[uredi | uredi kod]

5. maja 1999. se je poradi bolesti odrekao biskupskoj službi temišvarski biskup Kräuter; 24. juna je bio za naslednika imenovan Roos, a posvečen 28. avgusta 1999. kao sedmi biskup 1930. ustanovljene biskupije Temišvar. Biskupsko ređenje mu je podelio apostolski nuncij u Rumuniji nadbiskup Jean-Claude Périsset dane 28. avgusta 1999. Suposvetitelja su bila segedinski biskup Endre Gyulay i mesni biskup u Rottenburgu Johannes Kreidler. Biskupski štap mu je lično predao njegov prešasnik, biskup Kräuter.

Odlikovanja in priznanja

[uredi | uredi kod]

Počasni doktorat

[uredi | uredi kod]

Teološki fakultet Fulda je slavio 4. februara 2011. svoj tradicionalni praznik na imendan svetoga Hrabanusa Maurusa; tom zgodom je primio počasni doktorat temišvarski biskup Martin Roos. Na početku svečanosti je bila misa, kod koje je biskup Roos predsedovao, a sumisili su u kapeli biskupijskog semeništa nuncij nadbiskup Périsset, domaći biskup Algermissen, kao i rektor Müller i regens Roth.

Usledila je svečana akademija s čašćenjem u velikoj dvorani teološkog fakulteta. Po rektorovom pozdravu je održao budimpeštanski profesor Nemerkenyi predavanje pod naslovom »Stara čanadska biskupija« (»Die alte Diözese Csanád«) te je time u vezi predočio veliku delatnost biskupa Roosa. Generalni vikar Stanke je ponazorio: »Šta povezuje biskupije Temišvar i Fulda?« (»Was verbindet die Diözesen Temeswar und Fulda? «) Zahvalno besedu su održali biskupi Roos, Périsset i Algermissen.

Roos ima velike zasluge kod istraživanja crkvene istorije Banata – tako rumunskog kako srpskog – a i kod izmene studenate te vaspitanja sveštenika.[7]

Doktorat bogoslovskog fakulteta Fulda je dosada primio godine 1983. jedino zaslužni biskup Fulde, profesor Schick. Generalni vikar Stanke se je sa biskupom Roosom spoprijateljio za vreme zajedničkog studija u Königstein/Taunus-u. Od 2004 je Stanke počasni kanonik temišvarske stolnice. Svečanost je uzveličao također odlično izveden glazbeni nastup sa izvođenjem klasične glazbe.[8]

Odreknuće te promaknuće

[uredi | uredi kod]

Papa Franjo je u skladu sa smernicama Drugoga vatikanskoga sabora prihvatio 16. maja/svibnja 2018. odreknuće temišvarskega biskupa Martina Roosa, kojega je ponudio, jer je napunio predpisanih 75 godina starosti.[9]

Papa Franjo pa ga je dekretom br. 337 z dne 6. marta 2020. preko Kongregacije za biskupe imenovao za apostolskog upravitelja "pleno titulo" biskupije Zrenjanin u okviru trenutnog zdravstvenog stanja biskupa Németa. Vest je 12. marta/ožujka 2020. objavila zvanična spletna strana zrenjaninske biskupije (Becicherecul Mare). 11. marta je biskup Martin Roos održao prvi susret sa svećenstvom sestrinske biskupije na biskupskom ordinarijatu u Zrenjaninu uz prisustvo apostolskog nuncija v Srbiji Surianija. Narednog dana je Roos obavio bratski poset kod bolesnog biskupa Németu.[10]

  • Maria-Radna. Ein Wallfahrtsort im Südosten Europas., Band I, Schnell & Steiner, Regensburg, 1998, ISBN 3-7954-1170-X
  • Maria-Radna. Ein Wallfahrtsort im Südosten Europas., Band II, Schnell & Steiner, Regensburg, 2004, ISBN 3-7954-1183-1
  • Erbe und Auftrag. Die alte Diözese Csanád, Bd. 1. Teil 1: Von den Anfängen bis zum Ende der Türkenzeit. 1030–1718, 2009 (bez ISBN)

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. „Veni Sancte Spiritus”. Michael Martin. Pristupljeno 6. avgust 2020. 
  2. (mađarski: Temeskenéz, do 1904 Knéz; rumunski: Satchinez; njemački: Knees; srpskohrvatski: Knez)
  3. „The Man From Knees. The story of my cousin, Martin Roos, who became a Bishop in Temeschwar”. Alex Leeb. 25. januar 2010. Pristupljeno 13. julij 2020. 
  4. Stanley, Alessandra (May 10, 1999). „Pope's Visit Adds to Hope Of a Future With the West”. New York Times. Pristupljeno 2009-06-14. »John Paul II's three-day visit in Bucharest, which ended today, is the first Papal trip to a predominantly Orthodox country in more than 1,000 years, a bold mission to mend the breach between the Eastern and Western branches of Christianity.« 
  5. „Pope John Paul II becomes first pope to attend an Orthodox service”. Radio Telefís Éireann. 1999. Pristupljeno 2009-06-14. »Pope John Paul II has attended an Orthodox liturgy on the final day of a three-day visit to Romania. It is the first time a pope has ever attended an Orthodox service. He embraced the head of the Romanian Orthodox Church in Bucharest's Union Square before a congregation of 50,000 worshippers. In doing so, the 78-year-old pontiff made history as the first pope ever to attend an Orthodox service.« 
  6. „Rezultate: Populaţia după religie la recensământul din” (Romanian). Recensământ. Arhivirano iz originala na datum 2009-07-06. Pristupljeno 2009-06-15. 
  7. „Ehrendoktor-Würde für Bischof ROOS von Temeswar - Hrabanus-Maurus-Akademie”. osthessen-news.de. 4. februar 2011. Pristupljeno 16. maj 2018. 
  8. „Ehrendoktorwürde an Bischof Martin Roos”. Landsmannschaft der Banater Schwaben. 20. februar 2011. Pristupljeno 14. julij 2020. 
  9. „Rinuncia del Vescovo di Timişoara (Romania) e nomina del successore” (Šablon:Language). Presseamt des Heiligen Stuhls. 2018-05-16. Pristupljeno 2018-05-16. 
  10. „Excelența Sa dr. h.c. Martin Roos, episcop emerit de Timișoara numit ca și Administrator Apostolic al Diecezei de Zrenjanin”. Gerhardus.ro. 13. marec 2020. Pristupljeno 15. julij 2020. 

Gle također

[uredi | uredi kod]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]
(sh)
(hu)
(en)
(de)
(ro)